Wystawa Rocha Urbaniaka Ad Astra 9-23 września 2022
“Za sztuką zawsze stoi inspiracja. Wielka lub mała, oczywista lub subtelna, ale zawsze tam jest. To jest to co napędza twórcę i sprawia, że nakładanie farby na płótno nabiera znaczenia. W moim wypadku, i tutaj muszę się powtórzyć, bo nic się w tej kwestii od lat nie zmieniło, tą inspiracją są opowieści. Mity, baśnie, popkultura i, być możne najważniejsza z nich, podróże. Odkrywanie nowych miejsc, i tworzenie o nich własnych historii. Ostatnie dwa lata były dla nas wszystkich trudne. Świat stanął na głowie, dotychczasowe zasady zostały, miejmy nadzieję tymczasowo, wyrzucone do kosza i zastąpione nową rzeczywistością, której bliżej było momentami do Orwella niż otwartego świata bez granic do którego przyzwyczaiły nas ostatnie dekady. Pandemii towarzyszyły wielkie ludzkie dramaty więc mówienie o tym jak wpłynęła na życie zawodowe artystów może wydawać się nie na miejscu. Zwłaszcza, że w środowisku twórców słysząc o kolejnych lock downach i ograniczeniach w przemieszczaniu czy kontaktach z innymi, w ramach humorystycznego odreagowania sytuacji i tak wzruszaliśmy ramionami mówiąc, że dla nas niewiele się zmienia. Jak siedzieliśmy sami w pracowniach tak dalej będziemy siedzieć sami w pracowniach. Tylko, że bez podróżowania czułem, że mam coraz mniej i mniej paliwa potrzebnego do tworzenia. Potrzebowałem jakiejś wyprawy, potrzebowałem ekspedycji w nieznane gdzie odkryje nowe wspaniale światy. Na półce leżała “Astrofizyka dla Zabieganych” Neila de Grasse Tysona. Na komputerze zainstalowana była gra o eksploracji kosmosu. A nocami nad głową gwiazdy jak świeciły przed pandemia tak świeciły dalej. Z tyłu głowy zaś pobrzmiewał jeszcze głos otwierający każdy odcinek Star Treka: “Kosmos, ostateczna granica”. A niebieskie litery na czarnym tle układały się w napis “Dawno, dawno temu w odległej galaktyce…” Więc wyruszyłem. Ad astra. I wróciłem z wystawą. ”
– Roch Urbaniak
– Roch Urbaniak
