wernisaż wystawy rysunku Jadwigi Lesieckiej
16 stycznia 2007 roku w sopockiej galerii w ramach współpracy z Państwową Galerią Sztuki miał miejsce wernisaż wystawy rysunku Jadwigi Lesieckiej. Wcześniej w PGSie otwarto wystawę jej malarstwa. W Triadzie gościliśmy już sopocką artystkę wiele lat temu. Wystawa potrwa do końca miesiąca.
Jadwiga Lesiecka, malarka członek Związku Polskich Artystów Plastyków. Brała udział w licznych wystawach w kraju i za granicą. Prezentowała swe prace w kilkudziesięciu galeriach francuskich, głównie w Paryżu, ale także w Lille, Tulonie, Lyonie i Cap Ferrat, obrazy artystki wystawiano również w Brukseli, Helsinkach, Monte Carlo i Locarno. Prace Jadwigi Lesieckiej znajdują się w zbiorach muzealnych, min. Muzeum Narodowego w Warszawie i Gdańsku, oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce i poza granicami kraju: we Francji, Stanach Zjednoczonych, Belgii, Niemczech, Finlandii, Włoszech, Szwajcarii i Wielkiej Brytanii. Artystka mieszka i pracuje w Sopocie.Wystawie w Państwowej Galerii Sztuki towarzyszy obszerny katalog, prezentujący znakomitą część dorobku artystycznego Jadwigi Lesieckiej.O twórczości artystki wypowiadało się wiele znaczących postaci życia kulturalnego, zarówno Polski, jak i Francji.
Lesiecka krąży w snach i marzeniach, i może dlatego trafia wprost w odczucie i wzruszenie odbiorcy. Maluje najskromniejszymi środkami. Ręka jej jest pełna miłości, oko pełne zachwytu. Bezpośredniość, szczerość i prawda czyli najgłębsza mądrość, jaka może być w sztuce własny świat, nie do odebrania artystce i nie do utraty w pamięci widza. (Kazimierz Wierzyński, Londyn 1960)
Jadwiga Lesiecka jest malarką intymną, która oddziaływuje kolorami i formami aluzyjnymi. Unika żywego wyrazu w tonach i rysunku. Jej malarstwo można porównać do szeptu, ale ona potrafi nim wypowiedzieć wiele, obserwując cierpliwie i z dużym wyczuciem równie dobrze człowieka jak pejzaż. Jej płótna są poezją o wyrobionym smaku i bardzo rzadkim uczuciu. (Jean Chabanon, Paryż, 1965)
Sztuka Jadwigi Lesieckiej wydaje się cierpliwym i zarazem pełnym pasji, konsekwentnym i jednocześnie nie pozbawionym olśnień szukaniem takiej prawdy malarstwa, w którym fizykalna rzeczywistość światła oraz jego duchowa, w spotkaniu z ludzkim wnętrzem się objawiająca natura, stale się dopełniają i tworzą organiczną oraz rozmigotaną tajemniczymi znaczeniami jedność. W owej całości to, co realne, przenika się z tym, co wyimaginowane, przeszłe wychodzi na spotkanie teraźniejszego, a zewnętrzność łączy z tym, co najgłębiej utajone w człowieku. Tu jakby jedno drugiego poszukuje i jedno drugie odnawia, budując sensualną i jednocześnie magiczną przestrzeń istnienia oraz wyrażania. (Kazimierz Nowosielski katalog wystawy, Sopot, 2007)
Jadwiga Lesiecka posługuje się przy malowaniu bogatym warsztatem różnego rodzaju i różnorodnej grubości pędzli, a czasem nawet szpachlą. Najczęściej stosuje technikę olejną na płótnie, operując bądź to szerokimi zamaszystymi pociągnięciami pędzla, bądź to stosując cienkie pasemka i smugi farby malarskiej, a nawet wzbogaca swoje kompozycje zestawem linii. I jeszcze sprawa palety malarskiej. Ulubiony zestaw barw naszej malarki to złamane czerwienie w różnych odcieniach, ponadto róże oraz rozmaite odcienia bistru, ugru i sepii. Artystka nie gardzi jednak także paletą barw chłodnych, począwszy od całej gamy szarości, zieleni do aksamitnej czerni włącznie.(Jadwiga Bednarska, katalog wystawy, Sopot, 2007)